Ο ιλιγγιώδης στροβιλισµός του Μίκη Θεοδωράκη –µουσικός, πολιτικός, ερωτικός, παιγνιώδης– οδηγεί τον αναγνώστη σε εκατό ζωές, στο πανόραµα διακοσίων χρόνων, σε εννιά κεφάλαια: Το Γαλάζιο Κορίτσι του Μπουένος Άιρες, Το Γαλάζιο Βαγόνι στο Μεγάλο Κόκκινο Τρένο, Σαν Δυτικός Άνεµος: Από την Τυφλή στη Γαλάζια Οπτασία, Ο Άνθρωπος που ήθελε να γίνει Μπετόβεν συν Βοναπάρτης, Ο Σωσίας σε 33 παραλλαγές, Το Πλοίο Φάντασµα ή Ο Ιπτάµενος Κρητικός, «Πυροβολήστε τα Ρολόγια»: Η Ανάληψις, Στις Συµπληγάδες: «Ανδρέα µου!» «Κώστα µου!», Ο Θεραπευτής: Οι Ερινύες Ευµενίδες.

Ο Σαλός Θεού συναντιέται, µέσα από χαραµάδες του χρόνου, µε τον Μπετόβεν και τον Βάγκνερ, τον Σοστακόβιτς και τον Δηµήτρη Μητρόπουλο, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Ιάνη Ξενάκη, τον Βασίλη Τσιτσάνη – ανταλλάσσουν τα απόκρυφα του βίου και του έργου τους. Ανασηκώνει το πέπλο της Ίσιδος από τις γυναίκες της ζωής του, µοιράζεται µαζί τους την αθανασία. Ζωντανεύει άγνωστες στιγµές µε τους Λένιν, Στάλιν, Τίτο, Τσε, Φιντέλ, Μιτεράν, καθώς και µε τον Κωνσταντίνο Καραµανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Μητσοτάκη, τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο, τον Αλέξη Τσίπρα και δεκάδες άλλες προσωπικότητες. Στη δίνη του κυκλώνα Μίκης, µε την πένα στενού του φίλου επί δεκαετίες, ο χρόνος µεταβάλλεται και δεν έχει νόηµα να διακρίνουµε ζωντανούς και πεθαµένους.

«Ο Μίμης, δεμένος πολύτροπα μαζί μου από την εφηβεία του, με βλέπει πάντα σαν ανοιχτό βιβλίο –o Εσταυρωμένος Διόνυσος– και συμπληρώνει τις δικές του σελίδες με τη δύναμη της γνώσης και της κρητικής του φαντασίας. Ένας ονειρευόμενος "Πυλάδης" εισδύει στα όνειρα και τις ουτοπίες του δικού του "Ορέστη". Τον ευχαριστώ για την πρόκληση και την καινοτομία του έργου Ο Mυστικός Μίκης». Μίκης Θεοδωράκης

Σχετικά με το Συγγραφέα 

Ο Μίμης Ανδρουλάκης γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1951 και μεγάλωσε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και κηπουρός, η μητέρα του μοδίστρα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκε από τη Χούντα. Υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, το Νοέμβριο του 1973. Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και της ευρύτερης Αριστεράς πάνω από 20 χρόνια.

Από το 1990 παίρνει μια σειρά από πολιτικές πρωτοβουλίες για την υπέρβαση του σχίσματος ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Αριστεράς, και των αρνητικών συνεπειών του '89 στην πολιτική ζωή, για ένα νέο αστερισμό των δυνάμεων της κεντρο-αριστεράς και με το βιβλίο του ΜΕΤΑ διατυπώνει το πολιτικό, ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό πλαίσιο για την ριζική ανασύνθεση του χώρου της δημοκρατικής, σοσιαλιστικής και οικολογικής Αριστεράς.

Οι πρωτοβουλίες αυτές οδήγησαν στο "διαζύγιό του" με τα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς και έκτοτε μένει πολιτικά ανέντακτος στο χώρο της αριστεράς για τρεις τετραετίες εκτός πολιτικής σκηνής. Στις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1993 στηρίζει κριτικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., διατηρώντας την πολιτική και πνευματική του αυτονομία, η οποία καταγράφεται και στην κριτική αντίθεση του με βασικές πλευρές και νοοτροπίες της διακυβέρνησής του.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 διακόπτει τη διαλεκτική του από "κοντά" και σε "απόσταση", υποστηρίζει το εγχείρημα του μετασχηματισμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε ανοιχτό κόμμα, όπως συμβολικά και ουσιαστικά καταγράφεται στην εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου με 1 εκ. ψήφους. Εκλέγεται Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Συγγραφέας λογοτεχνικών και πολιτικο – ιδεολογικών έργων.