Με φόντο τον Αμβρακικό Κόλπο ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πρέβεζα και ο δήμος Πρέβεζας διοργάνωσαν την προβολή του ντοκιμαντέρ και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κώστας Λογοθέτης στο χαιρετισμό ευχαρίστησε θερμά τον κ. Κουτσικόπολο για το έργο του Φορέα Διαχείρισης Αμβρακικού όσο ήταν επικεφαλής του και τον κ. Ινδαρέ για τη δημιουργία του ντοκιμαντέρ, ενώ ταυτόχρονα εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη στάση της πολιτείας απέναντι σε αυτό το μοναδικό οικοσύστημα του Αμβρακικού.
“Θέμα απόψε ο Αμβρακικός, η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα των Βαλκανίων και ένας τόπος εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς και τεράστια πηγή πλούτου και ανάπτυξης. Ένα θέμα πολύχρονου και συγχρόνως πολύπλοκου και πολύπλευρου προβληματισμού. Η δύναμη της εικόνας είναι πολλές φορές ανυπολόγιστη, έχει τη δυνατότητα να αφηγηθεί πτυχές αθέατες μέχρι τη στιγμή της αποτύπωσής της και να δώσει όψη σε ήδη γνωστές ιστορίες. Με τις ελάχιστες κριτικές ικανότητες που έχω, αυτό πιστεύω ότι επιτυγχάνει το φωτεινό και με ερευνητική ματιά στο παρελθόν ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Ινδαρέ. Παράλληλα όμως τροφοδοτεί και μηχανισμούς σκέψης για ζοφερές αποτιμήσεις της ιστορίας Αμβρακικός. Οδυνηρή η σύγκρουση με την πραγματικότητα, πιο οδυνηρή όμως η πολυετής στάση της πολιτείας που θωρεί ακίνητη τις βαρύτατες καταστάσεις σε συνεχή ροή που διαμορφώνονται δεκαετίες τώρα σε ένα μοναδικό για την Ελλάδα υδάτινο οικοσύστημα χωρίς ενδείξεις αφύπνισης” είπε ο κ. Λογοθέτης, ο οποίος έκανε ιδιαίτερη αναφορά και στον Λέανδρο Σπαρτιώτη, τον οποίο χαρακτήρισε ως έναν σημαντικό Πρεβεζάνο και οδηγό αναμνήσεων στο χρόνο και τον τόπο.
Ο Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Πρέβεζας στο χαιρετισμό του συνεχάρη τους συντελεστές του ντοκιμαντέρ και ζήτησε να βρούμε όλοι μαζί τρόπους για να διατηρήσουμε υγιές το οικοσύστημα του Αμβρακικού, ενώ τέλος ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ινδαρές σημείωσε πως αφορμή για τη δημιουργία του στάθηκε το «ξέσπασμα» του Σωτήρη Τσιόδρα το Μάρτιου του 2020 όταν ανέδειξε με συγκίνηση την αγωνία για τη διάσωση των παππούδων και των γιαγιάδων μας.
“Αυτό ήταν το έναυσμα να στραφώ στις αναμνήσεις του Λέανδρου Σπαρτιώτη σαν κάτι πολύτιμο και απειλούμενο από τη λήθη και να τις προσεγγίσω δημιουργικά ως προς το πλαίσιο που διαμόρφωσε αυτή την τόσο ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία. Το πλαίσιο δεν είναι άλλο από τον Αμβρακικό, το φυσικό περιβάλλον, τους ανθρώπους βεβαίως και την ιστορία του. Πολλοί από εσάς γνωρίζετε τον αξιοθαύμαστο τρόπο που ο Λέανδρος παρατηρεί και αναπαριστά κάθε εμπειρία. Δεν ζωγραφίζει μόνο στο χαρτί, ζωγραφίζει και με τις αφηγήσεις του και οι αναμνήσεις του είναι ένα λεύκωμα μιας εποχής που χάνεται μαζί με τους εκπροσώπους της. Μας παίρνει λοιπόν εδώ από το χέρι και μας οδηγεί στη θάλασσα της παιδικής του ηλικίας. Επιστρέφει σαν χέλι στη δική του θάλασσα των Σαργασσών, τον Αμβρακικό Κόλπο” ανέφερε ο κ. Ινδαρές και ευχαρίστησε την Ομότιμη καθηγήτρια βιολογίας ΕΚΠΑ και πρόεδρο του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ Φωτεινή Στυλιανοπούλου και τον καθηγητή βιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών Κώστα Κουτσικόπουλο που βοήθησαν στην “αποκωδικοποίηση” αυτού του υλικού.
“Είναι ενδιαφέρον το πώς και οι δυο τους αντιλαμβάνονται τη σημασία της επικοινωνίας της επιστήμης σε ένα ανήσυχο και ανοιχτό στην κοινωνία ακαδημαϊκό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστικό παραδείγματος χάρη το όραμα του κ. Κουτσικόπουλου για το δομικό χαρακτήρα του Κέντρου Περιβαλλοντικής Ερμηνείας και Ενημέρωσης σαν ένα ενεργό διαδραστικό παρατηρητήριο, όπως ο ίδιος το είχε περιγράψει στα περσινά εγκαίνια του Κέντρου που σήμερα μας φιλοξενεί. Κάπως έτσι προέκυψε το γαϊτανάκι των συνειρμών και των εικόνων που συνδέσαμε μαζί με όλους εκείνους που μας εμπιστεύτηκαν από την Αμφιλοχία ως την Πρέβεζα και μας επέτρεψαν να τους ακολουθήσουμε στο δικό τους καθημερινό αγώνα επιβίωσης στα νερά και τα τοπία του Αμβρακικού, καταθέτοντας τις δικές τους εμπειρίες” κατέληξε ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ ευχαριστώντας θερμά όσους βοήθησαν.
