Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Οι εργαζόμενοι και άνεργοι της περιοχής οδηγούνται άρδην στον εργασιακό μεσαίωνα. Βλέπουν τη ζωή τους να χειροτερεύει με όρους πολεμικών συνθηκών. Ο πόλεμος που εξαπολύουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, το συνασπισμένο και συντονισμένο μπλοκ εργοδοτών-κυβερνήσεων-ΕΕ και ΔΝΤ αντιμετωπίζεται μόνο με εργατική αντεπίθεση, με ένα μαχητικό, μαζικό και ανατρεπτικό μέτωπο των εργαζόμενων, των άνεργων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας.
Την περίοδο αυτή, πραγματοποιήθηκαν τα περισσότερα συνέδρια των μεγάλων ομοσπονδιών και της ΓΣΕΕ. Συνέδρια που αρνήθηκαν να συζητήσουν και να θέσουν προσανατολισμό για τον εξοπλισμό και την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος και την αντεπίθεσή του. Αναπαρήγαγαν μόνο την λογική του παραταξιακού, γραφειοκρατικού και υποταγμένου συνδικαλισμού. Στην ίδια λογική κινήθηκε και η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης των Αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πρέβεζας το οποίο με τις ψήφους των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ αρνήθηκε να ψηφίσει τον πολιτικό και αγωνιστικό σχεδιασμό (*) που προτείναμε με κορύφωση 24ωρη απεργία μέσα στον Απρίλη (απόφαση που πήρε το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων). Από τις εμπειρίες και τους αγώνες μας, ιδιαίτερα τις σκληρές ταξικές μάχες των 3 τελευταίων χρόνων, ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα είναι αναντίστοιχο, -κυρίως από άποψη πολιτικής κατεύθυνσης και στόχων, αλλά και από άποψη δομής και μορφών συγκρότησης-, με τη σφοδρότητα της κρίσης, με την αναδιάρθρωση του καπιταλισμού, τη ραγδαία διάλυση των όρων ζωής και εργασίας που είχε κατακτήσει η εργατική τάξη.
Ένα άλλο αποτελεσματικό εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα είναι απαραίτητο για να συσπειρώσει το τεράστιο τμήμα της εργατικής τάξης που είναι ασυνδικάλιστο, τα νέα τμήματα εργαζομένων και μορφών εργασιακών σχέσεων. Να βρει δρόμους οργάνωσης των ανέργων. Πάνω από όλα, να αυτοπροσδιορίζεται σαν αντίπαλος της εργοδοσίας, του κεφαλαίου, των πολιτικών του εκπροσώπων. Να έχει σαν μοναδικό κριτήριο δράσης του τις εργατικές ανάγκες και δικαιώματα. Να έχει ανεξαρτησία από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, τις επιχειρήσεις και το κράτος. Να βασίζεται στη δύναμη και την απόφαση των ίδιων των εργαζομένων, στη δημοκρατία του αγώνα. Για ένα τέτοιο εργατικό κίνημα θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Δυναμώνουμε την ανεξάρτητη ταξική πτέρυγα στα συνδικάτα.
(*) Η πρόταση που καταθέσαμε στη συνέλευση και ψηφίστηκε από 10 αντιπροσώπους :
ΠΡΟΤΑΣΗ «Αγωνιστικής Παρέμβασης» ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟ
Η συνεχιζόμενη ανυπακοή όλων και περισσότερων στην κυρίαρχη πολιτική αποτελεί ήττα για το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης- Ε.Ε.- ΔΝΤ. Η τρικομματική σαπίλα έχει μετατρέψει όλη την Ελλάδα σε ένα οχυρωμένο κάστρο για να αποκλείσει την έκφραση της οργής και της διαμαρτυρίας του δοκιμαζόμενου λαού. Οι πραιτοριανοί της, βαράνε όποιον αντιστέκεται.
Ο φόβος δεν πρέπει να περάσει, ο κοινωνικός αυτοματισμός πρέπει να διαλυθεί, , η διάθεση σύγκρουσης να γίνει κυρίαρχη, γιατί η κλιμάκωση των αγώνων είναι αναγκαία τώρα!!!
Εργάτες, υπάλληλοι, φτωχομεσαίοι αγρότες και επαγγελματίες πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι είμαστε η «εθνική οικονομία» των παραγωγών του πλούτου που θα συρρικνώνεται όσο η «εθνική οικονομία» του κεφαλαίου αυξάνει την κερδοφορία της και επεκτείνεται.
Πρέπει να τους σταματήσουμε γιατί μας οδηγούν στην καταστροφή. Για να σταματήσει η κατρακύλα, το κεφάλαιο πρέπει να χάσει εξουσία, ιδιοκτησία και κέρδη. Απαραίτητοι όροι είναι η ανατροπή της συγκυβέρνησης, η διαγραφή του χρέους, η έξοδο από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, η δραστική φορολόγηση του κεφαλαίου, η μόνιμη εργασία , η αύξηση των συντάξεων- μείωση των ορίων ηλικίας, τα πλήρη ασφαλιστικά – εργασιακά δικαιώματα όλων(ανεξάρτητα θρησκείας-χρώματος –έθνους), ο ενιαίος δημόσιος φορέας τροφίμων, με τη θεσμοθέτηση κατώτερων εγγυημένων τιμών σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, με μια παραγωγική ανασυγκρότηση με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, με εργατικό έλεγχο και σε συνεχή σύγκρουση με τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.
Να ενωθούν όλα τα ρυάκια σε ένα ποτάμι με μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα, παραμερίζοντας τη γραφειοκρατία διαμορφώνοντας παντού κέντρα αγώνα όλων των μαχόμενων δυνάμεων. Το προηγούμενο διάστημα, η μαχόμενη αγροτιά, οι απεργίες στο Μετρό, στους ναυτεργάτες, οι καταλήψεις σε δήμους και περιφέρειες, οι σημερινοί αγώνες ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» στην εκπαίδευση και οι αγώνες ενάντια στα κλεισίματα πολλών νοσοκομείων της χώρας, δείχνουν ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια μας, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και λογικές επαναδιαπραγμάτευσης με τους σφαγείς των δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων. Δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική λύση παρά μόνο η σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης. Για έναν παλλαϊκό-πανεργατικό οργανωμένο ξεσηκωμό, με όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης που θα επιβάλλουν το αναγκαίο πρόγραμμα πάλης για να επιβιώσει ο λαός. Δρόμος δύσκολος αλλά αναγκαίος.
Όλος ο λαός στο δρόμο, για ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Να συμβάλλουμε με όλες τις δυνάμεις μας. H οργή του λαού να γίνει φουσκωμένο ποτάμι και να τους παρασύρει.. Να μην φοβηθούμε, να μην υποχωρήσουμε, να μην φύγουμε μετανάστες, να αγωνιστούμε και να νικήσουμε!
Καλούμε τη ΓΣΕΕ να προκηρύξει απεργία μέσα στον Απρίλη. Ευρεία σύσκεψη σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για οργάνωση των κινητοποιήσεων. Κοινή σύσκεψη Ε.Κ της Ηπείρου για την απλήρωτη εργασία. Επιτροπή αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών. Κινητοποιήσεις σε εφορία και ΔΕΗ. Ενεργή στήριξη της «επιτροπής αγώνα για την υγεία».
