Σύσσωμος ο κλάδος των ΟΤΑ, οι εργαζόμενοι στους Δήμους, με θλίψη αποχαιρέτησαν, τη συναδέλφισσα εργάτρια καθαριότητας που βρήκε τραγικό θάνατο κατά την ώρα της εργασίας της, όταν διερχόμενο αυτοκίνητο προσέκρουσε στο πίσω μέρος απορριμματοφόρου που εκτελούσε αποκομιδή απορριμμάτων.

Από την πρώτη στιγμή καταγγέλθηκε ότι η εργαζόμενη δεν είχε σχέση εργασίας με το Δήμο και ότι δούλευε αδήλωτη και ανασφάλιστη, όπως επίσης και ο οδηγός του απορριμματοφόρου, εφόσον δεν υπήρχε κάτι σχετικό στη Διαύγεια ή στο σύστημα Εργάνη. Μόλις στις 9 Γενάρη το μεσημέρι, παραμονή της κηδείας της, εμφανίστηκε ως δια μαγείας η αναγγελία της πρόσληψής της, για πέντε ημέρες(!) από 5/1/2023 έως 9/1/2023. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μία μητέρα δε θα γυρίσει ποτέ σπίτι της και στα παιδιά της, θύμα αυτού του νομοθετικού πλαισίου και του κράτους που είναι εχθρικό απέναντι στους εργαζόμενους και τον λαό.

Έχουμε κουραστεί να ακούμε λόγια παρηγοριάς και συγκατάβασης μετά από κάθε θανατηφόρο εργατικό δυστύχημα, ενώ πίσω από κάθε νεκρό ή σακατεμένο ή άρρωστο από επαγγελματική ασθένεια εργάτη, κρύβεται το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο, που κάθε χρόνο χειροτερεύει, με ευθύνη όλων των Κυβερνήσεων και των Δημοτικών Αρχών.

Με ευθύνη όλων των Κυβερνήσεων, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στα εργατικά δυστυχήματα και ατυχήματα, έχουν περάσει νόμους που:

• Έχουν αδειάσει τους Δήμους, με σχεδόν μηδενικές μόνιμες προσλήψεις τα τελευταία 10 χρόνια ενώ ταυτόχρονα προωθούνται ελαστικές μορφές εργασίας, τα προγράμματα του ΟΑΕΔ και η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Εκμεταλλεύονται την ανάγκη των ανέργων για μεροκάματο, καταργούν τις εργασιακές σχέσεις και προωθούν τριτοκοσμικές συνθήκες εργασίας για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους.

• Έχουν διαλύσει την Επιθεώρηση Εργασίας (Σ.Ε.Π.Ε.) ώστε να είναι ανεξέλεγκτη η εργασιακή ζούγκλα, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν μόνο 245 επιθεωρητές υγείας και ασφάλειας σε όλη την Ελλάδα σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή του 2017, ενώ με τον νόμο Χατζηδάκη έγινε και «Ανεξάρτητη Αρχή» ώστε να εξαφανιστεί η όποια ευθύνη του Υπουργείου για τη στελέχωσή της.

• Έχουν θεσμοθετήσει ο τεχνικός ασφαλείας και ο ιατρός εργασίας να είναι εξωτερικός συνεργάτης και να περνάει μόνο λίγες ώρες το μήνα σε κάθε Δήμο, ακόμα και αν έχουν γίνει οι διαδικασίες σωστά και υπάρχει εν ενεργεία σύμβαση. Για εκπαίδευση του προσωπικού, για σωστή συντήρηση και την απαραίτητη φωτοσήμανση των οχημάτων, ούτε λόγος.

Αυτό το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων οπλίζει την πλειοψηφία των δημοτικών αρχών να αυθαιρετούν σε βάρος των εργαζομένων και να συμπεριφέρονται σαν οι Δήμοι να είναι το τσιφλίκι τους, η ατομική τους επιχείρηση, ποδοπατώντας δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος. Φτάνοντας στο σημείο να εκβιάζουν εργαζόμενους να παρανομήσουν, να αντιμετωπίζουν τους εργαζόμενους ως αναλώσιμους, να «προσφέρουν» μέχρι και «μαύρη» εργασία χωρίς δικαιώματα, αρκετές φορές και απλήρωτη, θεωρώντας ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο σε ότι και αν συμβεί, όπως στην περίπτωση του τραγικού εργατικού δυστυχήματος στο Ξυλόκαστρο.

Για αυτό και εμείς τους λέμε ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι αναλώσιμοι. Δεν θα ανεχτούμε να περάσει στα σιωπηλά ο χαμός κανενός συναδέλφου.

Με την συσπείρωση των εργαζομένων, με σωματεία που δεν είναι εργοδοτικά – κυβερνητικά και τον αγώνα μας, θα βάλουμε τέλος στις αυθαιρεσίες της πλειοψηφίας των δημάρχων.

Συμμετέχουμε μαζικά στην 24ωρη απεργία την Τρίτη 17/1/2022. Απαιτούμε από Κυβέρνηση και Δημάρχους:

• Να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.

• Να ελέγχονται τακτικά και να γίνεται έγκαιρα η επισκευή βλαβών και η περιοδική συντήρηση των οχημάτων. Να γίνει εκσυγχρονισμός των οχημάτων.

• Να χορηγούνται έγκαιρα όλα τα ΜΑΠ στους δικαιούχους.

• Ενίσχυση του ΣΕΠΕ και τακτικός έλεγχος σε κάθε χώρο δουλειάς.

• Να ενισχυθεί το πλαίσιο για τον Τεχνικό Ασφαλείας και τον Γιατρό Εργασίας. Να απασχολούνται με μόνιμη και σταθερή εργασία στους Δήμους.

• Να αναγνωριστεί το εργατικό ατύχημα και να δοθούν αποζημιώσεις στα θύματα ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας.

• Να γίνουν μελέτες επαγγελματικού κινδύνου και επαγγελματικών ασθενειών.

• Να αυστηροποιηθούν τα πρόστιμα και οι κυρώσεις σε βάρος των εργοδοτών

• Αυξήσεις στους μισθούς κατά 20%, επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού, μισθολογική εξέλιξη για τα έτη 2016-17, μόνιμες προσλήψεις.

Αρκετά ματώσαμε. Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε.