Μια κυρία διαμαρτυρόμενη γιατί ο Δήμος της δεν καθάριζε τα φύκια από την ακτή ώστε να την «ευπρεπίσει» και «εξυγιάνει» απευθύνθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη ζητώντας του να νουθετήσει τον δήμαρχο.

Και ο Συνήγορος του Πολίτη αφού έψαξε το θέμα , συνοπτικά , της απάντησε :

«ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΣΑΣ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΑ ΦΥΚΙΑ. ΕΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ».

Ιδού η απάντηση :

«Η νομοθεσία προβλέπει ότι οι εκτάσεις θαλάσσιου βυθού με βλάστηση από φύκια (ποσιδωνίες) δημιουργούν σημαντικό οικότοπο ο οποίος αποτελεί Τύπο Οικοτόπου Προτεραιότητας (κωδικός 1120) σύμφωνα με το παράρτημα I της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την διατήρηση της άγριας πανίδας και χλωρίδας (92/43/ΕΟΚ). Για την διατήρηση και προστασία τους τα κράτη μέλη θα πρέπει να καθορίσουν προστατευόμενες περιοχές (Ειδικές Ζώνες Διατήρησης). Επιπρόσθετα , σύμφωνα με την ΚΥΑ περί αιγιαλού (ΦΕΚ 1636/Β/2017) απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση που αλλοιώνει τη φυσική μορφολογία και τα βασικά στοιχεία του αιγιαλού.

Ο Συνήγορος του Πολίτη διερεύνησε την αναφορά και διαπίστωσε ότι η πρακτική πολλών Δήμων είναι η απομάκρυνση των ξερών φυκιών από τις παραλίες μέσω κυρίως εργολάβων. Ειδικότερα , η πλειονότητα των παράκτιων Δήμων (83%) σε ετήσια βάση απομακρύνει από τις παραλίες τα εκβρασμένα φύκια με μηχανικούς κυρίως τρόπους (με βαρύ οπλισμό – εκσκαφείς και φορτηγά οχήματα (44%) ή με ελαφρύ – μηχανοκίνητοι σαρωτές ακτής (40%)).

Η φυτική βιομάζα καταλήγει στις χωματερές νόμιμες ή παράνομες. Διαφαίνεται ότι αυτή η πρακτική δεν είναι δόκιμη.

Η Αρχή απεύθυνε σχετικό ερώτημα στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του ΕΛΚΕΘΕ, τον κατά τεκμήριο επιστημονικό φορέα. Σύμφωνα με το ΕΛΚΕΘΕ η παρουσία εκβρασμένων υπολειμμάτων του θαλάσσιου προστατευόμενου φυτού Posidonia Oceanica (τα γνωστά σε όλους μας μακρόστενα φύκια) δεν αποτελεί εστία μόλυνσης ή άλλου κινδύνου και ως εκ τούτου δεν πρέπει να απομακρύνονται. Τουναντίον συνεισφέρει στην υγεία και ισορροπία των παράκτιων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, προστατεύοντας τις ακτές από την διάβρωση, σχηματίζοντας και σταθεροποιώντας τις παραλίες και τις αμμοθίνες, λιπαίνοντας και ενυδατώνοντας την παράκτια βλάστηση και δημιουργώντας μοναδικό βιότοπο σημαντικής και σπάνιας βιοποικιλότητας. Στην περίπτωση που οι θημώνες Ποσειδώνιας δυσκολεύουν την πρόσβαση των λουόμενων στη θάλασσα ενδείκνυται η ήπια, χειρωνακτική και αυστηρά τοπική παρέμβαση – αφαίρεση για την δημιουργία διόδου, ενώ το αφαιρούμενο υλικό πρέπει να μετατοπίζεται στα ανάντη της παραλίας και να παραμένει εκεί ως βιοτικό στοιχείο του αιγιαλού. Η διαμεσολάβηση της Αρχής θα συνεχιστεί με σκοπό την ορθολογική διαχείριση του φυτού «Ποσειδωνία» στις παράκτιες ζώνες».

Αυτή ήταν η απάντηση του Συνηγόρου του Πολίτη. Η προαναφερθείσα ΚΥΑ απαγορεύει ρητά οποιαδήποτε αλλοίωση της ζώνης αιγιαλού και παραλίας και καθορίζει αυστηρούς όρους ανάπτυξης των δραστηριοτήτων σε αυτές (βλέπε ξαπλώστρες και διάφορες συναφείς εγκαταστάσεις).

Ειδικά στην περιοχή μας να τονίσουμε ότι στην παρουσία και διαχρονική ανάπτυξη των φυκιών αυτών χρωστάμε την ύπαρξη και λειτουργία των Λουτρών της Πρέβεζας, που πρόσφατα αναγνωρίσθηκε και θεσμοθετήθηκε ως φυσικός πόρος. Ενισχυτικά σε όλα τα παραπάνω να υπενθυμίσουμε ότι υπάρχει και ομόφωνη απόφαση (ΠΡΩΗΝ) Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας, που απαγορεύει κάθε απομάκρυνση των φυκιών. Πάντως η παρούσα Δημοτική αρχή απλά κωφεύει σε όλα αυτά. Η μήπως προσποιείται άγνοια, εξυπηρετώντας κάποιους ;

Και τέλος να θυμίσουμε ότι ο αιγιαλός και η παραλία είναι ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ και ανήκουν στην ευθύνη της Κτηματικής Υπηρεσίας και του Λιμεναρχείου.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΠΕΠ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κ.ΝΤΑΛΛΑΣ