Τηλεοράσεις με δόσεις φαρμακευτικής αγωγής, για να κοιμάσαι τρομαγμένος τα βράδια. Ραδιόφωνα κωφάλαλα με απεικάσματα ανθρώπων. Η επανάληψη ως μήτηρ μαθήσεως ή μήπως... παθήσεως;

Γραφεία ''φαντασμάτων'' προς εξεύρεση εργασίας για μελλοντικούς μετανάστες. Εκπαιδευμένα μυαλά, ιδανικά για ρητορείες, με κομπίνες και φτηνές βιοτεχνίες απο το σαρανταεννέα ως εδώ, λογαριάζοντας συνθήκες και ευκαιρίες να πληρώνουμε... συντριπτικό δασμό. Έτσι λέει ο ποιητής, κάτι θα ξέρει...Ανειδίκευτες δικαιολογίες, αιτιοκρατίες κλειδωμένες σε χρονικά ανάπηρων ανακοινώσεων, ξύλινη γλώσσα σε συσσίτια απόρων. ''Εμβολιασμοί'' λήθης για να σε καταστήσουν ικανό να θυμηθείς αυτά που θέλουν. Ανώφελοι γυρισμοί και ηττημένες αποχωρήσεις. Λεηλατημένοι χαιρετισμοί εθνικής συναίνεσης. Συνενώσεις ασύνδετων συνεταιρισμών κρεουργημένης ''ευθύνης''. Φθηνά Σινεμά και ακριβά τσιγάρα. Καταστολή.

Τακτοποιημένοι οίκοι ανοχής και ζωές ξεπλυμένης αντοχής.

Όσο για την ανοχή -ας μην το συζητήσουμε-, πρόβατο επι σφαγή την κατάντησαν, αιθεροβάμονα και περιΠΛΑΝΕΜΕΝΕ συμπολίτη, σύντροφε, συνοδοιπόρε, φίλε, εξουσιαστή της ''ελευθερίας'' σου. Στο ίδιο καζάνι μας βράζουν και αλλάζουν το ζωμό για να μην πλήττουμε, άλλα μπαχαρικά, άλλες γεύσεις. Βλέπεις στα

κολλέγια που μεγάλωσαν -οι τόσο άξιοι κυβερνώντες μας- τους έμαθαν να είναι ευγενικοί σαν λύκοι, παρά την λύσσα τους για ψήφους, οπιούχες θρησκείες, άδειες αστικές διδαχές και άλλα τέτοια ωραία, που αυτοί που τα βίωσαν υπνοβατούν ή το’ χουν ρίξει στα ηρεμιστικά. Διαδηλώνουμε κιόλας ''βγαίνοντας απο το καβούκι μας'', για δικαιοσύνη και ολα αυτά που μας στέρησαν, όταν η φωτιά προσεγγίζει το σπίτι μας ,-που'δερνε ο αγέρας και η βροχή- και ήταν απο αίμα χτισμένο,αυτό το ίδιο σπίτι το οποίο επιθυμούν να μας πάρουν, αυτοί που μέχρι σήμερα στηρίζαμε.Σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο που επιμερίζει και διαχωριζει τις ευθύνες του καθενός.Καθώς δεν τους στηρίζαμε όλοι... Ίσως έτσι να νιώσουμε έωλοι μήπως και αναστοχαστούμε διπλά την ευθύνη που μας βαραίνει, όταν ''ελαφρά την καρδία'' ψηφίζουμε και ''καθαρίζουμε'' τελειώνοντας την δουλειά της ανάθεσης μπροστά στην κάλπη. Ενώ παράλληλα ''καταδικάζονται'' άοκνα ζωές ανθρώπων. Το κομματικό ''πελατολόγειο'' να'ναι καλά, να τα βολέψουμε...και αύριο έχει ο θεός. Θεατές τελικά στο πανηγύρι μιας συνεχούς ανέμελης απαξίωσης.Μιας χώρας τόσο Ρόκ όσο και... σπάνιας.